ခ်စ္ေသာသူသို႔.........

ေနထြက္ရာကို မ်က္ႏွာမႈထားခိုက္မွာေတာင္
ငါ့ “ေျမာက္အရပ္ဟာ မီးလွ်ံေတြနဲ႔ တေငြ႔ေငြ႔ပူေနတုန္း.....”
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ
၀မ္းတစ္လုံးေကာင္းျပီး ေခါင္းမခဲခ်င္သူေတြရဲ႕
မိုးေပၚေထာင္ပစ္တဲ့ ျမားခ်က္ေတြပါပဲေလ။

ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္...
“သိုးေဆာင္းဂစ္တာတစ္လက္ရဲ႕ မွတ္တမ္း” ကို
မင္းဖတ္ၾကည့္ပါ........ ခ်စ္သူ......
ငါတုိ႔ အိပ္မက္ဆိုတာ တခါတခါ
ပိုျပီးစိတ္ကူးညဥ့္နက္လာတတ္ရဲ႕.......
ေဘးဆြဲခ်ထားျပီးသား လူတစ္ဦးရဲ႕
မီးလြင္အိပ္မက္ဟာ မင္းအေၾကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ...၀တ္မႈန္။
စကားလုံးၾကားမွာ နစ္ျမဴး
စိတ္ကူးပုံရိပ္ေလးပြားယူတတ္႐ုံနဲ႔တင္
လုံေလာက္နစ္မူးေနတတ္ၾကရဲ႕ေလ.......
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ပင္ထက္ပန္းလို
တေရးေရးၾကည့္ေငးျမင္ခြင့္ ရ႐ုံေလးကို
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ျမဴးရႊင္ရင္း လက္ေတြဘ၀နဲ႔
တစစေ၀းသြားၾကရဲ႕....
ေျပာမျပျဖစ္တဲ့ စကားေတြက မ်ားလြန္းလွပါတယ္ကြယ္။
ညထက္မွာ ထ ကေနတဲ့ လမင္းပက္လက္ေကာင္းကင္ႀကီးေတာင္
ငါတို႔ရဲ႕ ေတးကို မသိသလုိနဲ႔ ေခ်ာင္မွာ ေကြးငိုလို႔....
အင္းေပါ့ေလ...ငါတုိ႔ အညၾတေတြ ဆိုတာကလည္း
စင္ေပၚတက္ကဖို႔ကို သိပ္ရြံမုန္းၾကတာကိုးကြဲ႔...
ဒီလိုနဲ႔ေပါ့....
ငါဟာလည္း.........မင္းကိုေငးရင္း
မင္းအတြက္ ကဗ်ာေတြေရးရင္း
မင္းနဲ႔ ေ၀းခဲ့ရၿပီလားကြယ္။
ဒီေန႔ လကြယ္ညတဲ့လား...........
“လင္းေ၀နဲ႔ ငါ ဂစ္တာတီးရဦးမယ္။”

ဘုန္းသန္႔ခန္႔